Koca bir kışı atlattık mı sonunda, ne dersiniz? Baharın taze kokusu dolmaya başladı ciğerlerime. Umutlarım, doğayla birlikte uyanmaya başladı daldığı derin uykudan. Bir kıpırtı arıyorum yüreğimde baharın gelişinin şerefine!

Tatlı bir melodi dökmeye çalışıyorum dudaklarımdan, çiçek açmış erik ağacının üzerine. Güneş, yaramaz bir çocuk gibi saklanıp çıkıyor bulutların arasından. Gülmek istiyorum onun çocuksu hâline ben de tatlı bir heyecanla…

Bahçıvanın biçtiği otların taze kokusuna karışmış kuşların cıvıltılarına kulak kabartıyorum. Nağmeleri bir meltem gibi ılıkça süzülsün diye ruhuma.

Kalbimin ayazına, dinginleşmiş denizin tuzlu kokusunu serpiyorum.

Sek sek oynayan bir yavrucağın sevinciyle atlıyorum üzerlerinden, öbek öbek açılmış karınca yuvalarının. Ben de renkleniyorum ilkbaharın her tonuyla, gökkuşağını kıskandırırcasına…

Buram buram çocukluğum kokan papatyaların umutlarını ‘seviyor!’ ile başlatıyorum, yine ‘seviyor!’ diyerek bitirmeden önce. Hep ve sonsuza kadar; seviyor, seviyor, seviyor…

Uğur böceklerinin en kırmızısı gelip konuyor telaşlarımın üzerine. Dilekler yüklüyorum kanatlarına uçurmadan önce, taşıyabileceğinden belki de fazla…

Bir güvercinin kanadından avuçlarıma süzülen tüyü, beni koruyan bir melekten düşmüş gibi sahipleniyorum gülümseyerek bahara.

Hayallerim, koca birer mıktanıs oluyor mutluluğu üzerime çeken. Savurduğum içten bir gülümsemeyle teşekkür ediyorum tekrar filizlenen umudumun çiçeğine.

Saklandığı kuytudan çıkan kedilerin mırlamasına, güneşin altına uzanmış köpeklerin sessizliği arkadaşlık ediyor bir deniz kıyısında.

Mavi boncuklar dans ediyor değmesin diye nazarı, gözü arkada kalıp giden kara kışın.

Ve içimi ürperten bir coşku dokunuyor tenime ‘Canlan hadi!’ dercesine…

Şale Köse

1973 Manisa doğumluyum. İşletme Fakültesi mezunuyum. Otuz seneye yakın özel sektörde görev aldım. Kariyerimin son 15 senesini yüksek öğrenim yurt müdüresi olarak tamamladım. Basılmış bir adet kitabım bulunuyor. Bazı dergi ve blogların yazarıyım. Bir defter ve bir kalemle hayatın anlamını buldum.