Şimdi yükleniyor
×

FARKETTİM

Bu Yazı 0 dakikalık okuma süresine sahiptir.

ajax-loader-2x FARKETTİM

Hissizleştiğimi sandığım tarifsizlik içindeyim.

Ne eskisi gibi insan seviyor ne de eskisi gibi güveniyorum. Eskileri bağladım bir ağacın dalına, her rüzgarla biri uçup gidiyor. Özlediklerim hissizliğimin bir parçası haline geliyor korkunç bir şey bu. Kendimden başka bir kendim var.

Bir ucu elimde, bir ucu kuyuda.

Bu yazıyı nasıl buldunuz?

Genel oy oranı / 5. Oylama Durumu

Şu ana kadar değerlendirme yapılmadı! Bu gönderiye ilk değerlendiren siz olun.

Bu yazıyı beğendiğinize göre...

Bizi sosyal medyada takip ediniz.

Bu yazı size hitap etmediği için üzgünüz!

Kendimizi geliştirelim!

Hoşunuza gitmeyen noktalar neler oldu?

Merhaba ben Melike, Gemiler yolda, gemiler yorgun… En çok yol aldıkları yorarmış insanı, büyürken büyüttüklerimden kol düğmesi ve broş yaptım kendime, hepsi çok yaratıcı, yıldız oldum, kendime teşekkür ederim. Hayatta en güzel yanım; sevmeyi iyi bilmek oldu, hep oradan oldu çatlaklarım daha çok sevmeyi öğrenmek içindi, teşekkürler. Bekle… Hisler ve hareketler arasındaki farkı kavrayabilmek için hayatımın üzerinde dans ediyorum. Yazarak kendimi anlatabilmek,  anlatamadıklarınızın ruhu, kalemi olmak istiyorum. Tanıdık ruhlar birbirlerini bilirler, kalem de bunun en güçlü halidir.

Abone Olun
Bildir
guest
2 Yorum
En Yeniler
Eskiler Beğenilenler
Satır İçi Geri Bildirimler
Tüm yorumları görüntüle
Aslıhan Özbek
Aslıhan Özbek
16 Nisan 2024 09:40

Her zaman ki gibi kısa ve öz. Harika

Gülseher Türkdönmez
Yazar
15 Nisan 2024 09:59

nefis

Okumaya Değer
Kalemin huzursuzluğundan bir şeyler yazacağı belliydi… Ben aracıyım sadece.DOĞDUĞUMDAN BERİ :Çok fazla şey var ya hu geriye dönüp baktığımda…çok da…
2
0
Yorumlarınızı merak ediyoruz.x